چگونه پالایشگاه های خصوصی چین بازار نفت را به چالش کشیدند

اخبار بلومبرگ

از زمانی که پکن به آنها اجازه واردات نفت خام را در سال 2015 داد ، پالایشگاه های مستقل چین یک تغییر شهاب سنگ را ایجاد کرده اند و به این ترتیب کشور به ایالات متحده به عنوان بزرگترین وارد کننده جهان پیشی گرفته و جریان های تجاری را متزلزل می کند. پس از بازگشت اقتصاد چین از بیماری همه گیر Covid-19 ، پردازنده های خصوصی در سال 2020 موجب بهبود بازار شدند و در یک مرحله آنقدرنفت ارزان قیمت خریداری کردند که در حین انتظار برای تخلیه میلیون ها بشکه ، در مقابل سواحل یک ترافیک از تانکرها شکل گرفت.

1. همه چیز از کجا شروع شد؟

پایه های صنعت پالایش خصوصی چین در دهه 1960 در استان شاندونگ گذاشته شد. برای سهولت مقاومت در برابر توسعه میدان نفتی شنگلی ، پکن به دولت های محلی اجازه ساخت کارخانه هایی برای فرآوری نفت خام را که از خطوط لوله سرویس رسوب نشت کرده بود ، ساخت. این صنعت که به عنوان قوری ها شناخته می شود زیرا کار خود را به عنوان پالایشگاه های کوچک و ساده آغاز کرده اند ، طی سالها پیشرفت کرده است و اکنون بزرگتر و پیشرفته ترین را در مناطق دیگر از جمله در استانهای لیائونینگ و ژجیانگ شامل می شود.

2. خام از کجا می آید؟

چین با اعطای سهمیه واردات خام به پالایشگاه های مستقل ، مرکز تقاضای جهانی جدید و بزرگی ایجاد کرد. نفت روسیه به دلیل مجاورت و نزدیکی، مورد علاقه فوری قرار گرفت و به این کشور کمک کرد تا عربستان سعودی را به عنوان بزرگترین تامین کننده چینی در سال 2016 جابجا کند. لیست تامین کنندگان شامل آنگولا ، برزیل ، عمان ، ونزوئلا و اخیراً خام از نروژ است. زمینه یوهان اسوردروپ.

3. چه مقدار روغن می توانند خریداری کنند؟

پالایشگاه های مستقل به اندازه دلخواه خود نفت خام خریداری نمی کنند: دولت مرکزی در پکن سهمیه صادر می کند. اندازه تخصیص ها متفاوت است و به طور معمول قبل از شروع سال جدید داده می شود ، و سهمیه های اضافی گاهی بعد از اولین دوره ارائه می شود. برای سال 2021 ، به پردازنده ها اجازه داده می شود كه در مجموع حدود 4.9 میلیون بشكه در روز وارد كنند كه این بیشتر از میزان تولید روزانه عراق ، دومین تولیدكننده بزرگ اوپك است.

4- این همه سوخت به کجا می رود؟

ظهور استقلال طلبان باعث سوخت داخلی سوخت و افزایش محموله های دیزلی و بنزین از چین شده است ، گرچه مستقیماً از پردازنده های خصوصی نیست. شرکت ها همچنین برای صادرات سوخت به سهمیه پکن نیاز دارند و پالایشگاه های دولتی در طول سال ها انحصار صادرات را در اختیار دارند. این شرکت های بزرگ نفتی ملی اکنون بیشتر به کشورهایی مانند سنگاپور و فیلیپین ارسال می کنند و برای پردازش سهم بازار با پردازنده های منطقه ای از جمله کره جنوبی رقابت می کنند.

5- آیا مستقل ها احتمالاً سهمیه صادراتی می گیرند؟

در حالی که فروش توسط پالایشگاه های مستقل در درجه اول فقط به بازار داخلی محدود شده است ، تغییرات در این زمینه وجود دارد. یکی از بزرگترین اپراتورها ، شرکت ژجیانگ پترولیوم و شیمیایی - واحدی از شرکت Rongsheng Petro Chemical - سال گذشته تصویب شد که سوخت را به بازارهای خارج از کشور بفرستد ، این اولین بار از سال 2016 است که به یک پردازنده خصوصی صادر می شود سهمیه، سهم. هنوز مشخص نیست که چه زمان یا چه مقدار قابل حمل است ، اما این حرکت به طور بالقوه زمینه را برای ارسال سوخت بیشتر به استقلال به خارج از کشور فراهم می کند.