بیشتر
نفت گاز یا گازوئیل به عنوان سوخت موتورهاي دیزلی و تأسیسات حرارتی بکار می رود. محدوده هیدروکربن هاي آن 250 درجه سانتیگراد می باشد. نفت گاز عمدتاً از سه گروه - با دامنه نقطه جوش 385 C و حتی 25 C14-C بین 20 54 و ماکزیمم نقطه ریزش صفر درجه °C پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک تشکیل شده و داراي حداقل نقطه اشتعال 820- می باشد. مهمترین مشخصه آن عدد 860 kg/m 15.6 برابر با 3 °C سانتی گراد می باشد. دانسیته آن در دماي ستان است که باید بیشتر از 50 باشد تا موتور نرم و بی صدا کار کند. یک معیار اندازه گیري براي نشان دادن زمان تاخیر احتراق سوخت در موتورهاي (Cetane number) عدد ستان دیزل است. این عدد زمان تاخیر میان شروع پاشش به داخل محفظه احتراق و شروع احتراق سوخت را نشان می دهد. در طی این تاخیر زمان، سوخت جمع شده و سپس محترق می گردد و این احتراق به صورت انفجار صورت می گیرد تا بتواند یک ضربه قدرت تولید نماید. هر چه زمان تاخیر کمتر باشد احتراق یکنواخت تر خواهد بود. حداقل عدد ستان براي نفت گاز باید 50 باشد. میزان عدد ستان بستگی به فرایندي دارد که نفت گاز از آن تولید میشود. نفت گاز تولید عدد ستان بالایی دارند و کیفیت احتراق آنها بسیار خوب است.
موارد کاربرد گازوئیل:
روشنایی: از کروزن جهت روشنایی و همچنین برای علامت دادن به کمک آتش استفاده می شود چون نقطه اشتعال کروزن بالاتر از ۳۵ درجه است لذا از نظر آتش سوزی خطری ندارد.
بعنوان سوخت: کروزن سوخت اغلب تراکتورها و ماشین های مورد استفاده در کشاورزی و همچنین بعنوان منبع نیرو در برخی توربینهای هواپیماها و موتورهای جت هواپیماها می‌باشد.
گازوئیل تجارتی کشور عمدتا از آمیختن محصولات نفت گاز حاصل از تقطیر اتمسفریک ، تقطیر در خلا، نفت گاز آیزوماکس، نفت سفید تقطیر در اتمسفر و مخلوط نفتا با درصدهای متفاوت در پالایشگاه های کشور بدست می آید که برای بهبود کیفیت احتراق سوخت در موتورهای دیزلی و کاهش آلاینده های زیست محیطی می بایست میزان گوگرد، ترکیبات نیتروژن دار و آروماتیک ها، دانسیته، نقطه جوش و باقیمانده کربن را در آن کاهش دادویژگیهای نفت گاز بستگی به نفت خام اولیه دارد. مهم ترین این ویژگی ها عبارتند از:
در طی عملیات تقطیر نفت خام، پس از برش نفت سفید برش نفت گاز بدست می آید. این برش مخلوطی از هیدروکربن های مختلفی است که در مولکولشان بین 20-14 (یا حتی 25) اتم کربن دارد.