ضرر و زیان زیاد برای دنیای نفت باید.غول های نفتی باید هوشیار باشند.

BP اولین ضرر کامل خود را سال گذشته از زمان فاجعه Deepwater Horizon ، بالاتر ، در سال 2010 انجام داد.

طبق گفته مدیر اجرایی BP ماه های آخر سال 2020 پایان سختی برای یک سال بود. اما حکم برنارد لونی در مورد بدترین سال مالی در تاریخ این صنعت یک اظهارنظر است. این دوره ای بود که با هزاران کاهش شغل ، سیاست های تقسیم سود و ضایعات چند میلیارد دلاری روبرو شد.

BP ضرر کامل 18 میلیارد دلاری را داد ، که اولین ضرر آن پس از فاجعه Deepwater Horizon بیش از یک دهه پیش بود ، در حالی که غول نفتی ExxonMobil در آمریکا زیان سالانه 22.4 میلیارد دلاری را گزارش کرد - این اولین ضرر است. Shell یک سال را محدود کرد و برای اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم با بدهی تقریباً 20 میلیارد دلاری سود سهام خود را کاهش داد.

کاهش خردکننده صنعت نفت در طی شیوع همه گیر Covid-19 ممکن است بی سابقه باشد ، اما برای تولیدکنندگان سوخت های فسیلی نیز نتیجه قابل پیش بینی است. مسابقه ایجاد سوخت های زیستی و هیدروژن پاک برای سوخت رسانی به هواپیماها و تانکرهای دریایی در حال سرعت گرفتن است. در همان زمان ، وسایل نقلیه الکتریکی با شتاب به جلو می آید.

آینده حمل و نقل سبز سریعتر از آنچه خوش بین ترین محیط بانان انتظار داشتند و مدیران سوخت های فسیلی از آن هراس داشتند ، در حال به وقوع پیوستن است.

ترفند واقعی برای محافظت در برابر آینده پرخطر تولید سوخت های فسیلی ، توقف تولید سوخت های فسیلی است

مدیران یک انتخاب دارند: آنها می توانند سقوط سال 2020 را به عنوان یک اتفاق بی سابقه در تاریخ صنعت یا پیش بینی تلخی از ارزش آن در جهانی که دیگر نیازی به سوخت های فسیلی ندارد ، ببینند. البته هر دو دیدگاه معتبری هستند. اما تا زمانی که شرکت های نفتی امروز برای آینده ای سبزتر آماده نشوند ، با تعداد نامشخصی از سالهای مالی ناگوار روبرو هستند.

برخی نشانه ها نشان می دهد که هشدار سال 2020 توسط بزرگترین تولیدکنندگان جهان مورد توجه قرار گرفته است: شرکتهایی از جمله BP ، Shell و غول نفتی نروژ Equinor در بازارهای بادی فراساحل موقعیت تهاجمی دارند ، شل سرعت خود را به سمت شارژ خودروهای الکتریکی تسریع می کند و به نظر می رسد همه تحت تأثیر پتانسیل اقتصاد هیدروژن شیفته هستند.

اما ترفند واقعی برای محافظت در برابر آینده پرخطر تولید سوخت های فسیلی ، توقف تولید سوخت های فسیلی است. به نظر می رسد هیچ یک از شرکتهای بزرگ نفتی آماده انجام این جهش نیستند. آنها ممکن است بخواهند عجله کنند.

برای اثبات بیشتر ، در صورت نیاز ، که مسابقه کم کربن به سرعت در حال پیشرفت است .

ناظران Big Oil اصرار دارند جاده به سمت حمل و نقل سبز بیشتر از یک بزرگراه یک مسیر طولانی و پر پیچ و خم باشد. انرژی خورشید و باد یک بار به دلیل گران بودن ، ذخیره سازی بسیار دشوار و از نظر فنی قادر به بازی در نقش اصلی در سیستم انرژی نبود. در عرض چند سال ، توسعه دهندگان انرژی های تجدیدپذیر بی سر و صدا ثابت کردند که این نظریه ها غلط است.

روسای شرکت نفتی که معتقدند آخرین خطر برای سوخت های فسیلی قبل از تسلط در دوره رنسانس سبز وجود دارد ، ممکن است بار دیگر اشتباه ثابت شود و این بار هیچ بهانه ای وجود نخواهد داشت. در انقلاب سبز بسیاری از تیرهای هشدار دهنده شلیک شده است ، اما هیچکدام به بلندی سال 2020 نیست.